Informacja dla rodziców, jak zorganizować  warunki do nauki w domu, jak wspierać i motywować dzieci do pracy poza szkołą, jak zadbać o bezpieczeństwo w sieci.

Drogi Rodzicu,

nauka w domu wymaga dużej samodyscypliny, dlatego ważne jest, aby zarówno czas na naukę jak i miejsce nauki były odpowiednie dla Twojego dziecka.

Dziecko powinno mieć odpowiednie warunki do nauki.

• Zanim zasiądzie do pracy, warto zadbać, by nic go nie rozpraszało: zaleca się wyłączyć telewizor, radio, zamknąć drzwi do pokoju, sprawdzić czy nie dochodzą z innych pomieszczeń np. odgłosy świetnie bawiącego się rodzeństwa. W pobliżu nie powinno być np. komputera czy ulubionej zabawki. Im mniej będzie dookoła rozpraszających bodźców, tym lepiej. Pamiętaj w pomieszczeniu w którym dziecko się uczy powinna panować
• Zadbaj by dziecko miało swój kącik do nauki, najlepiej z własnym biurkiem i krzesłem przystosowanym do wzrostu dziecka. 
• Ważne jest też, by światło padało z lewej strony gdy dziecko jest praworęczne, a z prawej gdy dziecko jest leworęczne. Oświetlenie elektryczne nie może być zbyt słabe, nie może też być zbyt jaskrawe. 
• Na biurku powinien panować porządek, znajdować się na nim powinny tylko rzeczy aktualnie potrzebne do odrobienia pracy domowej. 
• W pokoju nie może być duszno ani zbyt gorąco, optymalna temperatura to ok. 20 – 21 stopni Celsjusza. 
• Nie spodziewaj się, że dziecko będzie uczyło się dwie godziny bez przerwy. Gdy się zmęczy nauką, jego koncentracja osłabnie. Dlatego najlepiej jest, by robiło w czasie uczenia krótkie 10-15-minutowe przerwy np. na zrobienie herbaty czy inną mało absorbującą aktywność – pamiętaj nie może to być nic od czego będzie je trudno oderwać.  Dzieci osiągają dojrzałość szkolną (a co za tym idzie umiejętność koncentracji) w różnym czasie. Niektóre siedmio-, ośmiolatki potrafią godzinami rysować czy budować z klocków, a dla innych to zadanie ponad siły. 
• Jeśli dziecko uczy się samodzielnie, nie przeszkadzaj mu. Nie pozwól też, by robiło to rodzeństwo. 
• Na atmosferę do nauki wpływa ilość książek w domu oraz nastawienie rodziców do szkoły i edukacji. Im bardziej RODZICE wspierają dziecko w nauce, tym lepsza jest atmosfera do uczenia się. 
• Bądź gotowy do pomocy, jeśli dziecko cię potrzebuje. Nie naciskaj jednak, jeśli o to nie prosi. Czasem lepiej je zostawić, by rozwiązało problem samo. Nie jest jednak dobrze, jak dziecko ma poczucie, że jest ze swoimi szkolnymi problemami samo. 
• Dyskretnie sprawdzaj, czy rzeczywiście się uczy. 
• W młodszych klasach sprawdzaj czy dziecko zrobiło wszystko, sprawdź też czy zadania wykonane są prawidłowo. Miej jednak świadomość, że w życiu każdego rodzica przychodzi czas, że musi pozwolić dziecku podejmować pewne decyzje samodzielnie, a na pewno pozwolić mu samodzielnie się uczyć i ponosić konsekwencje swoich wyborów.
• Dziecko musi uczyć się systematyczności, dlatego przyzwyczajaj je, że lekcje należy odrabiać regularnie, codziennie. W sobie wyrób nawyk sprawdzania co dziecko nauczyło się każdego dnia.
• Nigdy nie zapominajmy o jeszcze jednym potężnym narzędziu. Pochwała za odrobione lekcje skutecznie dodaje dziecku skrzydeł.
• Zachowaj umiar. Nauka jest czymś bardzo ważnym, a sukces edukacyjny tym, co w przyszłości może zaważyć na losach dziecka. Nie należy jednak zapominać, że zarówno kilkulatki, jak i nastolatki potrzebują zabawy i ruchu. Trzeba zachować umiar w oczekiwaniach wobec dzieci czy wyborze zajęć dodatkowych. Dobrze jest podążać za dzieckiem, jego zainteresowaniami i predyspozycjami. To, co dzieciom sprawi radość, to obecność i uwaga rodzica. A kiedy ten warunek zostanie spełniony, to i nauka pójdzie łatwiej.
• Na stole, gdzie uczy się dziecko powinien bezwzględnie panować porządek, aby niepotrzebnie nie rozpraszać ucznia.
• Ład, przynajmniej względny, powinien być również w pozostałej części pomieszczenia. Brudne naczynia, czy sterta prania czekająca na prasowanie raczej nie poprawią atmosfery pracy.
• Jeżeli w domu są pozostali członkowie rodziny warto poprosić ich, aby w czasie zajęć nie korzystali z danego pomieszczenia lub ograniczyli to do naprawdę niezbędnego minimum.
• W przypadku posiadania zwierzaków, szczególnie mało przyjaźnie nastawionych do obcych, lub odwrotnie – kochających wylewnie każdego odwiedzającego, wskazane jest odizolowanie ich na czas trwania lekcji. Nie każdy lubi zwierzęta lub ma ochotę na ich przytulanie i głaskanie.

Jeśli chcesz wspierać swoje dziecko w uczeniu się, zadbaj w pierwszej kolejności właśnie o jego emocje.

• Nie obwiniaj dziecka, jeśli ma trudności w nauce.
• Znajdź czas na słuchanie dziecka.
• Dorośli czasami źle myślą o szkole lub sami mają zły bagaż doświadczeń. Nie powinni jednak wyrażać tych myśli w obecności dzieci – dla ich dobra.
• Zostań uczniem swojego dziecka, bo często najlepiej się uczymy ucząc innych. Poproś swoje dziecko, aby cię nauczyło czegoś nowego, to bardzo podbuduje jego pewność siebie.
• Doceniaj pytania i zawsze staraj się na nie znaleźć odpowiedź. Nic złego w tym, że odpowiedzi nie znasz i o tym dziecku powiesz. Szukając odpowiedzi uczysz dziecko bezcennej w dzisiejszym świecie umiejętności: wyszukiwania informacji oraz korzystania z różnych źródeł wiedzy.
• Pomagaj dziecku rozwiązywać problem poprzez analogię do czegoś, co już jest mu znane. Na przykład, jeśli dziecko ma kłopoty z ułamkami dziesiętnymi, uświadom mu, że od dawna się nimi posługuje, bo ceny w sklepach są podawane w taki sposób, a dzielenie na sylaby to nic innego jak recytowanie wyliczanek.
• Angażuj wszystkie zmysły dziecka: niech się uczy w ruchu, wykonując coś, mówiąc, śpiewając.
• Z zainteresowaniem słuchaj, kiedy dziecko opowiada ci o swoich odkryciach i o tym, czego się nauczyło. Dziecko lepiej to zapamięta, będzie mieć też motywację do rozszerzania swojej wiedzy.
• Staraj się stworzyć takie sytuacje, w których dziecko może być dumne z własnych osiągnięć. Szczególnie wtedy, gdy ma jakieś problemy i musi odzyskać wiarę w siebie. Zadawaj takie pytania, które pozwolą udowodnić dziecku, że zna na nie odpowiedzi. Gdy jego wiara we własne siły zostanie odbudowana, wówczas dziecko chętniej będzie się uczyć czegoś nowego i zmierzy z problemem.
• Wierz w swoje dziecko. Doceniaj jego pomysłowość, szanuj je. Proś o pomoc, niech również wyraża swoją opinię w ważnych dla rodziny sprawach. Licz się z jego zdaniem.
• Pozwól uczyć się na błędach. Niech dziecko nie boi się ich popełniać, to naturalny sposób uczenia się.
• Graj z dzieckiem w wiele gier. Można dzięki nim nauczyć się liczyć, czytać, planować, przewidywać, myśleć logicznie – wszystko to mimochodem, bez świadomości, że właśnie się uczy.
• Wspieraj zawsze swoje dziecko. Cokolwiek się dzieje, bądź po jego stronie.
• Pamiętaj, że na początku edukacji każde dziecko robi wszystko najlepiej jak potrafi i stara się ze wszystkich sił. Chce się uczyć, ma taką potrzebę, próbuje też za wszelką cenę zadowolić rodziców i nauczycieli. Najważniejsze, to nie zabić w dziecku tej radości i pasji uczenia się.

Bezpieczeństwo w sieci

Internet stał się narzędziem tak powszechnym, że dzieci i młodzież wychowana już w nieograniczonym dostępie do treści internetowych nie uznaje równoległości światów rzeczywistego i wirtualnego, stapiając go w jednolity świat. Dlatego ważne jest, aby zapewnić najmłodszym użytkownikom bezpieczeństwo podczas korzystania z Internetu czy aplikacji mobilnych.

Skoro zgadzamy się na to, by dziecko miało dostęp do Internetu, musimy ustalić z nim zasady, które zapewnią mu bezpieczeństwo. To konieczne, by chronić je przed kontaktem z nieodpowiednimi treściami. Zasady muszą być dostosowane do wieku dziecka. Ważne, żeby nie poprzestać na jednorazowej rozmowie. Do tematu zasad użytkowania Internetu i bezpieczeństwa w nim należy wracać, jeśli tylko pojawi się ku temu okazja w codziennej rozmowie. Warto zachęcać dziecko do zadawania pytań, rozwiewać jego wątpliwości, tłumaczyć, dlaczego decydujemy się na pewne ograniczenia. Ważne, żeby dziecko miało świadomość, że dbamy o jego bezpieczeństwo. Dążmy do tego, by było przekonane o tym, że zawsze może zwrócić się do nas w sytuacjach dla siebie trudnych lub gdy będzie miało  poczucie zagrożenia.

Należy zwrócić szczególną uwagę na miejsca, które szczególnie wymagają ostrożności. Są to przede wszystkim miejsca, gdzie: nie ma moderacji; łatwo nawiązać kontakt z nieznajomym; łatwo przenieść się do zasobów nieznanych i nieposzukiwanych.

Uczulaj dziecko, by uważało na kontakty z zupełnie obcymi ludźmi. Tłumacz dziecku, żeby do internetowych kontaktów podchodziło tak, jak do tych ze świata rzeczywistego. Rozmowę z obcym w sieci musi traktować jak rozmowę z obcym przed blokiem.

Zmień ustawienia przeglądarki, by wszystkie niedozwolone treści były blokowane i filtrowane. Oprócz tego, bądź pierwszą osobą, która zapozna dziecko z ciekawymi stronami internetowymi. Należy jednak pamiętać, że nawet najdoskonalsze filtry nie zapewnią całkowicie skutecznego blokowania treści niepożądanych, a mogą je tylko znacznie ograniczyć. Dlatego ważna jest nauka dziecka korzystania z wyszukiwarek i umiejętność oceny wyników wyszukiwania jeszcze przed wizytą na stronie prezentowanej w wynikach.

W celu poprawy bezpieczeństwa dzieci korzystających z Internetu warto zainstalować na urządzeniach, z których korzystają, oprogramowanie do kontroli rodzicielskiej. Programy tego typu dają możliwość filtrowania treści, kontrolowania czasu i aktywności dziecka online itp. Aplikacje tego typu na tablety i smartfony dostępne są w sklepach online właściwych dla danego systemu operacyjnego. Użytkownicy komputerów pobiorą takie programy z sieci lub kupią je w sklepie.
Część programów i aplikacji kontroli rodzicielskiej udostępnianych jest gratis, za inne trzeba zapłacić. Zdarzają się również propozycje darmowych programów z płatnymi dodatkowymi funkcjonalnościami. Duża grupa programów działa na zasadzie abonamentu. Zazwyczaj w okresie próbnym można przetestować możliwości programu. Warto zwrócić uwagę, czy wybrany przez nas pakiet do kontroli rodzicielskiej umożliwia zabezpieczenie kilku urządzeń jednocześnie.